شهید، قاسم نصیری: انقلاب اسلامی ایران، به رهبری پیامبرگونه ی امام امّت، هم چون سیل خروشانی به پیش می رود تا پایه های پوسیده ی استکبار جهانی را فرو ریزد و این انقلاب مقدّس را -که با ایثار خون والاترین شهیدان به ثمر نشسته است- به نهضت سراسری حضرت حجت بن الحسن -ارواحنا له الفداه- متصل سازد. در این راه پُر فراز و نشیب، جبهه های خون گرفته ی جنوب و غرب کشور، به بازار عاشقی مُبدّل شده است که عاشقان راستین حق، سر و جان خویش را به کف گرفته و به پیشگاه محبوب خویش عرضه می دارند، «تا یار که را خواهد و میلش به که باشد». اینک این جانب قاسم نصیری، فرزند ناصر، با آگاهی کامل از راهی که شهدا رفتند و ما باید دنباله رو راه آنان باشیم، در آستانه ی شهادت در کنار رود خروشان اروند -که جایگاه شهدای گرانقدر عملیّات «والفجر۸» است- گواهی می دهم که هیچ خدایی به جز «الله» نیست و «بازگشت همه ی عالم به سوی اوست». ...و اما سخنی دارم با خانواده: ای مادر عزیز! امیدوارم هم چون زینب(س) -که در صحرای کربلا داغ ۷۲ تن را تحمّل کرد- تو هم بتوانی -مانند او- نبودم را تحمّل کنی. پدر و مادر عزیز! اگر من به آرزویم رسیدم و شهادت نصیبم شد، می خواهم گریه نکنید، تا منافقین و دشمنان اسلام شاد نشوند و نیز بفهمند که فرزند شما، با چشمانی باز به استقبال شهادت رفته است. پدر و مادر! از عروس تان مواظبت کنید و مثل دخترتان او را دوست داشته باشید. (۱۷۸۵۴۰۴) قاسم نصیری فاو؛ کنار رود خروشان اروند ساعت ۸ شب؛ ۲۴/۰۹/۱۳۶۵