شهید، سید فتح الله حسینی میرمحمدی: از این که من هم سعادت این را داشتم که در جبهه حضور عینی داشته باشم، خوشحالم و در این مدت مسایلی بر من گذشت که حقانیت این موضوع برایم ثابت شد که جهاد، هدف تکامل است و مجاهد ادامه دهنده این راه. این جنگ مشخص کننده دو جناح است؛ یکی حق و دیگری باطل. راه ما روشن و راه آن ها منحرف. انسان در جبهه ها احساس غرور می کند؛ چرا که در این جا مسایل معنوی و انسانی نهفته و رزمندگان را می بینم که از چنان رشادت و ایثاری برخوردارند که نمونه کامل مقاومت می باشد و این افتخاری است بر من که در کنارشان می جنگم و باز افتخاری است بر من که اگر کشته شدم به کاروان سرخ شهیدان ملحق می گردم. عزیزانم! حمله ای بزرگ در پیش داریم که امید است آخرین تار و پود خصم درهم پیچیده و ملت ایران و عراق از این اهریمن بعثی نجات یابند و عراق و کربلا، این سرزمین مطهر، از شر وجود مفسدان پاک گردد. در آخر از خدا می خواهم که گناهانم را ببخشد و همچنین از شما عذر می خواهم که نتوانستم بهتر از این باشم. من به وجود خانواده مؤمنم افتخار می کنم و اگر خبر شهادت من به شما رسید غمگین نباشید و اگر اشکی از چشمان تان جاری شد، اشک شوق باشد؛ چرا که شما هم در این راه قربانی دادید. از راه دور صورت تک تک شما را می بوسم. به امید تحقق اسلام و مسلمین و پیروزی و توفیق شما عزیزان.۱ (۱۲۴۰۷۵۸) فرزند حقیرتان؛ سید فتح الله حسینی ۲۵/۱۲/۶۰