شهید، حسین رضا قاسمی تبار: سلام؛ اول سلام گرم به برادران و خواهرانم؛ دوم به مادرم که خیلی زحمت کشید و سوم به برادرم علی که جای پدر ماست. باری، برادر جان! اگر من لایق بودم و در پیشگاه خداوندِ ایزدِ یکتا به شهادت رسیدم، جان تو و جان مادرم؛ مبادا گریه کنید و سیاه بپوشید؛ همه ی شما لباس سفید بپوشید؛ شادی کنید و جسد من را در کنار شاهزاده حسین(ع) دفن کنید و در صف شهدا قرار دهید، تا من از شما راضی باشم و در ضمن شهدایی که در آنجا خوابیده اند باعث پاک شدن گناهان من گردند. ...و در آخر به شما توصیه می کنم که برای پیشبرد اهداف اسلام و قرآن، راه شهیدان را ادامه دهید و هر طوری که می توانید به اسلام و قرآن خدمت کنید تا من و تمام شهدا از شماها راضی باشیم. از مادرم خوب مواظبت کنید؛ چون من نتوانستم محبت های او را جبران کنم.۱ (۱۵۸۱۴۳۰) حسین رضا قاسمی تبار ۲۰/۵/۶۷