شهید، محمود آذربایجانی: سلام و درود خداوند بر رزمندگان پُرتوان اسلام؛ رزمندگانی که سفیران جمهوری اسلامی در جنوب و غرب کشورند. شکر بی حد خدای تعالی را، که ما را نیز توفیق ایستادن در صفوف محکم رزمندگان عنایت فرمود. حال که در جبهه هستم و سلاح برادر شهیدم را در دست گرفته و دشمنم را برای رضای خدا نشانه می روم، اعلام می کنم که آمدنم آگاهانه بوده و می دانم که این راه، «شهادت»، «اسارت» و «معلولیت» هم با خود به همراه دارد؛ پس این راه را کورکورانه انتخاب نکرده ام و تا وقتی «شهدا شمع محفل بشریتند»، هیچ مسلمانی «راه» را با «چاه» اشتباه نمی کند و من نیز آرزو داشتم که شمع جمع دوستان شوم و امیدوارم که با شهادتم بتوانم خدمتی کرده باشم؛ البته اگر خداوند بخواهد. نمی گویم آرزویم -فقط و فقط- شهادت است؛ نه! هدفم آوردن پیروزی برای اسلام و جمهوری اسلامی است؛ اما باز هم از خدا می خواهم که مُردنم را شهادت در راه خودش قرار دهد. ...و باز به جهت عمل کردن به یکی دیگر از وظایفم، نکاتی چند را به عنوان وصیت می نویسم: سعی کنید پیرو ولایت فقیه باشید و از آن حمایت کنید، که امام حق بزرگی بر گردن ما دارد. او ما را از منجلاب فساد -که داشتیم در آن غرق می شدیم- نجات داد و صراط مستقیم را به ما نشان داد؛ پس ما هرگز دست از امام بر نمی داریم و تا آخرین نفس پیرو خط رهبریم، حتی اگر در این راه تکه تکه شویم. پس وصیتم به شما «حمایت و پیروی از ولایت فقیه» است. ای ملت ایران! به خود اجازه ندهید که منافقین در داخل شما جایی پیدا کنند و به انقلاب ضربه وارد آورند؛ چون میدانم نسل منافقین را ریشه کن کرده و راه شهدا را ادامه خواهید داد، که شهیدان دینی بزرگ بر گردن مسلمان های دنیا دارند؛ پس به خون شهیدان سوگند، نشستن خیانت است و ما نمی گذاریم خون شهدا پایمال شود. من در «کردستان» مبلغ ۶۰ تومان از یک روستایی در «بانه» قرض کرده بودم، که از شما پدر و مادر عزیزم خواهشمندم این مبلغ را به آدرس: «کردستان ـ بانه، پایگاه حاج عبدل، روستای «حاج عبدل»، برسد به دست کاکا محمود بقال» ارسال کنید.۱ (۱۰۰۱۳۵۳) محمود آذربایجانی لشکر(ع)نجف اشرف ۱۳/۱۱/۶۴