شهید، محمدرضا قاقازانی: ...من دوست ندارم بعد از مرگم کسی برای من ناراحت باشد؛ بلکه دوست دارم به جای عزا، برایم جشن بگیرند و در آن حدی نیستم که کوچکترین اشکی برایم ریخته شود؛ چون هر کس روزی به دنیایی دیگر سفر می کند و ما در این دنیا حکم مسافر را داریم. ...و نیز باید بگویم که کسی به من بدی نکرده است و من از همه راضی هستم و اگر من باعث ناراحتی کسی شدم، می خواهم مرا ببخشد و از دوستانم که نتوانستم دوست خوبی برای آنها باشم، معذرت می خواهم و امیدوارم همگی در زندگی موفق باشند. در ضمن من کسی نیستم که بخواهم به مردم پیامی بدهم؛ اما تنها خواهش من این است که دست از اطاعت امام بر ندارند و جلوی ظلم و ستم را -هر کجا که باشد- بگیرند و عدل را در آنجا برقرار کنند و برای پایداری اسلام کوشا باشند. (۱۵۸۳۳۰۱) محمدرضا قاقازانی