شهید، براتعلی کیانی انبوهی: وصیت نامه ی این جانب براتعلی کیانی انبوهی، از روستای شهیدپرور «انبوه» و از واحد مخابرات تیپ سید الشهدا(ع). در قاموس شهادت، واژه ی وحشت معنی ندارد؛ راهی است که باید پیمود و سفری است که باید رفت و چه بهتر در حال خدمت به رضای خدا، اسلام و ملت شریف اسلامی شربت شهادت بنوشم و با سرافرازی به لقاء الله روم و این همان است که اولیاء الله آرزوی آن را می کردند و از خدای بزرگ در مناجات خود طلب می نمودند. گوارا باد! شربت شهادت بر شهدای انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی. من از پدر، مادر، برادران، خواهران، خویشان و مردم می خواهم که در هر کجا هستند، از اسلام و روحانیت مبارزِ خط امام دفاع کنند تا اسلام به جهانیان شناسانده شود. سخنی دارم با تمام اهالی روستای انبوه؛ کمی فکر کنید! جوانان شما برای چه چیزی شهید می شوند و برای چه جوانان پاک ایران خون می دهند؟ هدف این شهیدان چه چیز است؟ آیا شما این شهیدان را قبول ندارید؟ مسلماً قبول دارید! پس ای هم وطنان عزیز! پشتیبان اسلام باشید و بدون اینکه ذره ای ترس به خودتان راه بدهید تا حد شهادت در دفاع از جمهوری اسلامی -که حکومت به حق خدا روی زمین است- از هیچ چیز دریغ نورزید. جمهوری اسلامی به حق راه حسین(ع) را طی می کند و زیر بار ننگین ظلم نمی رود و در دفاع از متجاوزین، جلوی هر ابرقدرتی ایستادگی و از عزت و شرف و حیثیت اسلام دفاع می کند. برادران و خواهران! -ان شاء الله- امام عزیز را دعا کنید و هم چنین جبهه ها را فراموش نکنید. اینان، جوانان خودتان هستند که در جبهه ها حماسه می آفرینند و از حیثیت اسلام دفاع و از خون حسین(ع) پاسداری می کنند. پس، ای برادر و خواهر که در پشت جبهه هستی! در اعمال و رفتار خودت دقت داشته باش و همه جا هوشیار و یار و یاور دولت جمهوری اسلامی باش. زمان جنگ است؛ ایثار و از خودگذشتگی زیاد می خواهد. پدر و مادر عزیزم! شما برای من زیاد زحمت کشیدید و من امانتی نزد شما بودم و دوباره به جای ابدی ام -که خدا تعیین کرده است- برمی گردم (پیش خدای مهربان!) پدر و مادر عزیز! مبادا دلتنگی کنید که دشمنان اسلام بفهمند و شاد شوند. صبر پیشه کنید که خداوند با صابرین است و این وعده ی خداوند است. مرا ببخشید و حلالم کنید که زحمات شما را نتوانستم جبران کنم. -ان شاء الله- در روز قیامت و در پیشگاه خداوند و ائمه اطهار روسفید و سربلند هستید. همسر و فرزند دلبندم، فاطمه عزیز! شما را به خدای بزرگ می سپارم و از همسرم می خواهم مرا حلال کند و اگر در این مدت کوتاه زندگی، از من بدی دیده است، به خاطر خدا عفو نماید. من از او کمال رضایت را دارم و خدای تعالی نیز از او راضی باشد. خواهران عزیزم! امیدوارم مرا حلال کنید و آن چنان رفتار اسلامی داشته باشید که واقعاً خواهر شهید باشید و در حجاب خودتان کوتاهی نکنید. اگر می خواهید من از شما راضی باشم، تمام مسایلی را که اسلام واجب دانسته است، مو به مو عمل کنید تا پیش زهرا(س) روسفید باشید. برادران عزیزم! توجه کنید و این را درک نمایید که برادرتان برای چه شهید شد. راه حسین(ع) یادتان نرود. در این راه حرکت کنید؛ چرا که عزت، شرف و دفاع از حیثیت اسلام و ناموس خودمان و زیر بار ظلم و متجاوز نرفتن در این راه نهفته است... پس در این راه گام بردارید. نماز شب را حتماً بپا دارید و دعا بخوانید و قرآن را زیاد قرائت کنید؛ خداوند را ناظر اعمال تان و قدر یکدیگر را بدانید؛ از غیبت و دروغ و گناهان کبیره دوری کنید.۱ (۱۶۴۰۳۴۰) براتعلی کیانی انبوهی ۰۲/۰۵/۱۳۶۲