شهید، مهدی محمدرضایی: احساس می کنم خداوند می گوید: مهدی! می خواهم تو را کُشته ببینم! من در حالی که می دانستم با آمدن به جبهه کُشته خواهم شد، پا به این وادی نهادم و پروردگارم را صد بار ستایش می کنم که دعای «اهدنا الصراط المستقیم» مرا استجاب نمود و مرا به راهی که بهترین راه ها است، هدایت کرد. ...و به امام نیز می گویم که اگر صدها بار شهید شوم و دوباره زنده شوم، باز هم می گویم: «الله اکبر!» ...و به اسلام نیز می گویم که من زباناً و قلباً گفته ام و می خواهم کتباً هم بنویسم و امضا کنم که: ای اسلام غریب و ای اسلام تنها! تا آخرین لحظه ی حیاتم یاریت خواهم کرد. دوست دارم مثل علی اکبر حسین(ع) در صحرایی مانند صحرای کربلا، قطعه قطعه شوم تا این که بندگی خداوند را کنم. ...و اما پدر و مادر عزیزم! جملاتی که برای شما می نویسم، شاید آخرین حرف هایم باشد که از سینه ی پُر دردم بیرون می آید؛ ولی به خدا قسم، هرگز فراموش تان نخواهم کرد و از این که مدت ها از عُمرم می گذرد و برای شما کاری نکرده ام، احساس ناراحتی می کنم و از شما می خواهم مرا حلال کنید. (۱۶۶۹۵۴۵) مهدی محمدرضایی ۲۰/۱۰/۶۵