شهید، محمدرضا حسن رضایی: امت بیدار و هوشیار و ملت قهرمان ایران و مسلمین بیدار جهان! من افتخار می کنم که برای خدا و اسلام و برای اطاعت کردن و لبیک گفتن به فرمان حضرت امام و دفاع از حریم میهن اسلامی، به جبهه رفتم و به فیض شهادت رسیدم. هم چنین لازم دانستم بنا بر وظیفه (اگر چه شما ملت عزیز، سرور و بزرگ این حقیر هستید) چند چیز را به شما به صورت پیام، وصیت کنم: اول؛ این که: این زمان، زمان دفاع از اسلام و حریم خداوندی است و این دفاع هم به وسیله ی یک رهنما، راهور و رهبر انجام می گیرد؛ لذا برای دفاع، هیچ موقع و در هیچ زمان و مکان و هیچ شرایطی از یاد خداوند و حضرت ولی عصر (عج) غافل نباشید و از رهبر عزیزمان، حضرت امام امت، جدا نشوید؛ جدا شدن از امام -حتی به قدر یک لحظه- جدا شدن از خدا و امام زمان (عج) و جدا شدن از اسلام است و در آخر جدا شدن از ولایت فقیه است؛ لذا از شما خواهشمندم که از رهبر عزیزمان و نور دیده ی همه ی مسلمین -حتی به قدر یک لحظه- جدا نشوید. دوم؛ این که: این زمان، زمان وحدت اسلامی است. از وحدت، کناره گیری نکنید و به خاطر چیزهایی که نمی دانیم و از آن اطلاع کافی نداریم و جزیی می باشد، وحدت خود را بر هم نزنیم. این دسیسه ی شیطان و دشمنان اسلام است، که می خواهند وحدت اسلامی مسلمین را بر هم بزنند؛ لذا شما باید با حضور خود در مراسم شهدا، تشییع جنازه ها و نمازهای جماعت و مخصوصاً با حضور هر چه باشکوه تر در نماز جمعه ها، پاسخ مثبتی به ندای خداوند که می فرماید: «و اعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا» (آلعمران/۱۰۳) و نیز پاسخ دشمن کوب به دشمنان اسلام و شیاطین شرق و غرب بدهید. سوم؛ از خواهران و برادران گرامی ام می خواهم که: شؤون اسلامی را با حفظ حجاب و غیره رعایت کنند و بر وقار جامعه ی مسلمین بیفزایند و با حضور هر چه با شکوه تر در جبهه، هم خدا و هم حضرت ولی عصر (عج) و هم قلب مبارک و عزیز رهبرمان را شاد و کار جنگ را یکسره کنند و کسانی هم که نمی توانند در جبهه حضور به هم رسانند و همچنین خواهران و غیره، در پشت جبهه با کمک های نقدی و جنسی خود، آنها را یاری دهند. چهارم؛ از همه ی برادران و خواهران تقاضا دارم به خانواده ی شهدا بی حرمتی نکنند. لازم می دانم به شما خانواده ی گرامی ام نیز چند امور را تذکر بدهم: اول؛ از ذکر خدا غافل نباشید و همیشه برای فرج آقا امام زمان (عج) و برای سلامت حضرت امام و دیگر علمای اسلام دعا کنید و از رهبر عزیزمان نیز غافل نباشید و همیشه دعاگوی ایشان باشید. دوم؛ وحدت اسلامی را حفظ و نماز و روزه و دیگر شؤون اسلامی را رعایت کنید. سوم؛ در نماز جماعات شرکت فعال داشته باشید و اگر برادرم قادر به رفتن جبهه بود، با رضایت خودتان به جبهه رهسپارش کنید تا اسلحه ی بر زمین افتاده ی مرا بردارد. پدرم و مادرم! در طول زندگی از زحمات بی دریغ شما بسیار متشکرم و چه کنم که زبان من قادر به تشکر از شما نیست. مرا حلال کنید و جسارت ها و بی ادبی های مرا ببخشید و احیاناً اگر از من رنجیده خاطر شده اید، مرا حلال کنید. باشد که خداوند شما را از جمیع گناهان، پاک و حلال گرداند. در سوگ من گریه نکنید؛ چون که این، سوگ نیست و افتخار است. می دانم در طول زندگی به من عشق و علاقه داشتید؛ ولی هر چه هست در فراقم، مادر و پدر عزیزم! گریه نکنید و برای آمرزش گناهان من دعا کنید. کتاب هایم را وقف کتابخانه ی مدرسه کنید و مقدار مالی را از شهریه که حدود ۶ هزار تومان است، به جبهه بدهید و مقدار پولی را که در بانک قم است، آن را نیز تقدیم جبهه کنید.۱ (۱۲۲۲۸۰۰) محمدرضا حسن رضایی ۲۷/۰۳/ ۱۳۶۵

محمدرضا حسن‌رضایی: این زمان، زمان وحدت اسلامی است و از وحدت فاصله نگیرید. به خاطر چیزهایی که نمی دانیم و اطلاع کافی نداریم و جزئی می باشد وحدت خود را به هم نزنیم، این دسیسه شیطان و دشمنان اسلام است که می خواهد وحدت اسلامی مسلمین را به هم بزند.