شهید، ‏قربان آذربایجانى: آن قدر به جبهه می روم و مى‏ جنگم تا پیروز شوم و اگر نصیبم شد، شهید مى‏ شوم. اى جوانان! نکند در رختخواب ذلت بمیرید، که على(ع)در محراب عبادت شهید شد. مبادا در حال بى‏ تفاوتى بمیرید، که على اکبر حسین(ع)با هدف شهید شد. اى مادران! مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه‏ ها جلوگیرى کنید که فردا در محضر خدا نمى ‏توانید، جواب زینب (س) را بدهید که تحمل ۷۲ شهید را کرد؛ همه مثل خاندان وهب جوانانتان را به جبهه‏ هاى نبرد بفرستید و حتى جسد او را هم تحویل نگیرید؛ زیرا مادر وهب فرمود: «سرى را که در راه خدا داده‏ام، پس نمى‏ گیرم!» سلام مرا به رهبر عزیزم، امام خمینى برسانید و بگویید تا آخرین قطره ی خونم سنگر اسلام را ترک نخواهم کرد و با خداوند پیمان مى‏ بندم که در تمام عاشوراها و در تمام کربلاها با حسین(ع) همراه باشم و سنگر او را خالى نکنم تا هنگامى که همه احکام اسلام در زیر پرچم اسلام و آقا امام زمان (عج) به اجرا درآید. ...و اما وصیت به خانواده خودم: سلام بر تو اى پدر بزرگوارم و سلام بر تو اى مادر زحمت کشیده‏ ام. من مى‏ دانم که فرزند خوبى براى شما نبودم؛ ولى به بزرگى خودتان مرا ببخشید و اى مادر عزیزم! شیرت را حلالم کن. اگر جنازه ‏ام آمد موقع دفن کردن، یک قرآن کوچک و یک عکس امام توى قبرم بگذارید؛ خداحافظ.۱ (۱۰۰۱۳۵۰) ‏قربان آذربایجانى