شهید، رمضانعلی یارمحمدی: قبل از هر چیز، خدا را شُکر می کنم که اگر توفیق شهادت نصیبم شود، می توانم دیگر شهدای عزیز اسلام را -که زودتر از من به فیض شهادت نایل آمدند- زیارت کنم؛ مخصوصاً برادر عزیز شهیدم، علی یارمحمدی را که به ندای «هل من ناصرٍ ینصرنی؟» حسین زمان لبیک گفت و به آرزوی دیرینه ی خود رسید و در جوار خداوندْ جای گرفت. سخنی با شما امت همیشه در صحنه و شهیدپرور حزب الله دارم که با عمل به فرمان خداوند و دادن شهید در راهش، دِینِ خود را به اسلام عزیز ادا نمایید و کشور اسلامی خود را بر بال ملائکه الله بنشانید. شما را به تقوا، پاکی و دوری از گناه سفارش می کنم. با هم برادر و متحد باشید. امام و یاران عزیزش را تنها نگذارید و با دست، مال، زبان و جانْ او را یاری دهید؛ چون شنیدن امر ولی فقیه بر همگان لازم است. کارها را برای رضای خدا و بدون هرگونه ریا و خودنمایی انجام دهید. به خانواده ی عزیز شهدا سر بزنید و از آن ها دلجویی نمایید؛ چون آنها بیش از نیازهای مادی، به لطف و مرحمت شما نیازمندند. از معلومین عیادت کنید و برای بچه های شهدا، هم چون پدر و مادری مهربان باشید. خواهران عزیز حزب الله! حجاب و عفت اسلامی را رعایت کنید که در جای خود از خون سرخ شهیدْ کوبنده تر است. نماز جمعه و جماعت را خلوت نگذارید و روز جمعه -که در حقیقت روز عزای دشمن است- نماز جمعه را هرچه باشکوه تر برگزار نمایید. روحانیون در خط امام را یاری دهید. با منافقان و ضدانقلاب برخوردی جدی داشته باشید و با بی تفاوت های جامعهْ گرم نگیرید تا بدین وسیله آن ها را به اشتباه عمل خود متوجه سازید. زمانی که -ان شاء الله- خبر شهادتم را شنیدید -هم چون مراسم عزای برادرم- جلوی درب منزل را چراغانی نمایید که منافقان از خدا بی خبر بدانند که شهادت برای امت ما افتخاری بزرگ و جشنی عظیم است. به امید روزی که آقا امام زمان(عج) -این منجی عالم بشریت و پرچمدار جهانیان- ظهور و اسلام عزیز را جهانگیر نماید. (۱۸۲۷۴۶۷) رمضانعلی یارمحمدی ۱۸/۱۱/۶۴