شهید، محمد حیدری: اگر شهید شدم، برایم گریه نکنید؛ بلکه افتخار کنید که چنین پسری دارید که در میدان نبرد و برای آزادی انسانیت و قرآن شهید شده است. من این جا در سلامت و در امان امام زمان (عج) هستیم. ما امشب -که شب عید است- به جبهه می رویم و با دشمنان اسلام به نبرد می پردازیم. در این جا فقط صدای انفجار خمپاره ها و توپ ها به گوش می رسد که از هر طرف به سمت ما می آید. این نامه را شب عید نوشتم... برای من نامه ننویسید؛ چون مکان مان نامعلوم است. اگر من به جبهه رفتم و در آن جا به خواست خدا شهید شدم، جنازه مرا به روستای مان ببرید و روی جنازه ام را باز کنید تا پدر و مادرم و برادر و خواهرم روی مرا ببینید. کتاب های مرا در کتابخانه بگذارید که همه استفاده کنند. زیاد برای من قرآن بخوانید که موقع قرآن خواندن دل من آرام می شود. برای یک نفر قرآن می خواندم، ولی آن را تمام نکردم؛ از سوره شعراء آیه(ع) به بعد مانده است، مابقی را حتماً بخوانید. من که در زمان زنده بودنم، صورت رهبر انقلاب را از نزدیک ندیدم؛ اما موقعی که می خواهید جنازه ام را در قبر بگذارید، عکس امام را روی سینه ام بگذارید تا دلم آرام شود.۱ (۱۲۵۲۵۷۶) محمد حیدری ۱۴/۲/۶۰