شهید، رضا سیاهکلی مرادی: اکنون که به جبهه می روم، هدفم جز رضای خدا چیزی نیست و در جبهه هر قدمی را که بر می دارم، برای خداست و تیری را که بر دشمن می اندازم، برای خدا و به یاد خداست و ما در این راه که برگزیده ایم، پیروزیم. ...و من به کسانی که ما را از جنگ کردن می ترسانند، می گویم: ما را چه باک از مبارزه با ابرقدرت ها، که به هر حال پیروز هستیم و اگر به فیض شهادت برسم، که نجات است و اگر پیروز شویم ، ان شاء الله، پیروزی نهایی نزدیک است و شکست دشمنان، ظالمان و جباران زمان را جشن می گیریم که باز هم پیروزی است؛ پس ای کوردلان! ما از جنگ هراسی نداریم و به کوری چشم منافقان و به گفته امام عزیزمان، «اگر این جنگ صد سال هم طول بکشد، ما تا آخر ایستاده ایم.» و وصیت من نسبت به خانواده محترم شهدا این است: ای عزیزان! ما نمی گذاریم که اثر گرمی دستان عزیزان شما از روی اسلحه های شان از بین برود و جای شان در سنگرها خالی بماند؛ شما هم طوری مردم را به اسلام بخوانید که اسلحه های ما بر زمین نماند. پدر و مادر عزیزم! اگر چه کوچک تر از آن هستم که به شما چیزی بگویم؛ ولی چه می شود کرد که وظیفه ای است که هر مسلمان دارد و آن این که قبل از هر کاری، سعی کن کارَت برای رضای خدا باشد و بیشتر به فکر آخرت باشی تا به این جهان فریبنده. امیدوارم همانند حسین بن علی(ع) -که در شهادت خود کوشا و صابر بود- شما نیز از ایشان درس بگیرید؛ زیرا من امانتی بیش نزد شما نبودم و باید راضی به رضای خدا بود؛ زیرا مرگ و زندگی تنها در دست اوست. مادر عزیزم که حق فراوانی بر گردن این بنده حقیر داری! از شما می خواهم همانند جَدّت فاطمه زهرا (س) مقاوم باشی. مادر جان! از شهادت من ناراحت نباش؛ زیرا در مقابل جَدّت رو سفید می شوی و در آخرت فاطمه زهرا (س) از شما گله ای ندارد. ما که رفتیم، کار حسینی کردیم و شما که ماندید، باید کار زینبی کنید و چنان روحیه ای داشته باشید که شهادت من هیچ اثری در اعمال شما نداشته باشد, بلکه شما را برای مبارزه آماده تر کند.۱ (۱۴۱۳۹۶۹) رضا سیاهکلی مرادی ۱۴/۱۱/۶۴