شهید، اقبال قاسمی: مادر بزرگوارم! می دانم که خیلی برایم رنج کشیدی و مرا بزرگ کردی. مادر جان! لحظه های آخر همیشه به فکر شما بودم و تا آخر هم به فکر شما هستم. امیدوارم حلالم کنی و از من راضی باشی. شما مرا به اسلام هدیه کردی؛ پس دیگر امید گرفتن هدیه را نداشته باش. به هر حال، مادر جان! من شما را سفارش به صبر و تقوا می کنم و می خواهم در شهادتم گریه نکنی و اگر هم خواستی گریه کنی، به یاد علی اکبر(ع) گریه کن. سفارش به برادرانم: هدف خود را در زندگی مشخص کنید و در راه خداوند قدم بردارید. شما را به تقوا و صبر سفارش می کنم. (۱۵۷۸۵۵۹) اقبال قاسمی ساعت ۱ بعد از ظهر؛ ۲/۱۲/۶۵

ای برادران! عمل را از حسین بن علی (ع) بیاموزید، غیر از این برایمان راهی نمانده است. ...مادرجان! وقتی خبر شهادت مرا شنیدی، دو رکعت نماز شکر به جای بیاور، برای اینکه پیش فاطمه زهرا (س) روسفید شدی، چرا که فرزندی بزرگ کردی و به مکتب حسینی فرستادی. اگر جنازه من به دستتان نرسید ناراحت نباشید، چون هر کس که هدیه می دهد، امید پس گرفتن ندارد. امیدوارم مرا به بزرگواری خودت ببخشی. شهید اقبال (محمد) قاسمی