شهید، حجت الله اینانلو: همسر عزیزم! امیدوارم از طرف خودت و هم از طرف خانواده ات، مرا حلال کنید؛ چون امکان دارد بروم زیر خروارها خاک و دستانم از دامان شما کوتاه باشد و نتوانم از شما حلالیت بطلبم. امیدوارم -ان شاء الله- به بزرگواری خودتان مرا ببخشید و این بندهی حقیر را عفو نمایید. دوم این که، امیدوارم بعد از مرگم صبر و تحمل داشته باشی و بچه ها را طوری تربیت کنی که انسانهایی کامل و با ایمان به بار بیایند. من در مورد آسایش شما کوتاهی کرده ام و در این تکه نامه ای که برای پسر عمه -قاسم- می نویسم متذکر می شوم که -ان شاء الله- یک حیاط برای شما بخرد و در مورد مالم، هر چه در خانه هست، متعلق به شماست. در مورد این نامه اصلاً ناراحت نباش؛ چون هیچ مسأله ای نیست و اگر خودم آمدم -ان شاء الله- همه ی کارها درست می شود.۱ (۱۰۹۰۷۴۲) حجت الله اینانلو