شهید، ناصر ذوالقدر: من شکفته گلی بودم که در راه اسلام و میهن، جان ناقابل خود را ایثار نمودم و برای این که به ندای امام عزیزم لبیک گفته باشم، راهی میدان های جنگ با کفار شدم و همیشه آرزو می کردم که شهادت نصیب من شود و بالاخره هم به آرزوی خود رسیدم و به لقاء الله پیوستم. وصیت من به ملت ایران؛ امام را تنها نگذارید و همیشه به گفته های او عمل کنید. وصیت من به پدر و مادر عزیزم و برادران و خواهرم؛ در شهادت من گریه نکنید و ناراحت نباشید؛ چون دشمن زبون و منافقین کوردل با مشاهده این صحنه خیلی خوشحال میشود و از شما خواهش میکنم در مرگ یا شهادت من گریه نکنید و ناراحت نباشید. پدر و مادر عزیزم! شما رنج و زحمت زیادی برای من کشیدید و مرا به این سن و سال رساندید. من از شما راضی و خشنود هستم و امیدوارم در روز قیامت بتوانم آن همه زحمت بیدریغ شما را جبران کنم. ...و در پایان آرزو میکنم رزمندگان اسلام راه کربلا را باز کنند و شما همگی به زیارت آقای ما حسین بن علی(ع) رفته و ما را نیزیاد کنید.۱ (۱۳۱۱۵۲۷) از منطقه عملیاتی فاو؛ ناصر ذوالقدر ۵/۱۱/۶۴