شهید، ابوالقاسم مهدی فر: بارالها! نماز، روزه، مرگ و زندگی ام، همه را در راه خودت قرار ده و یک آن، مرا به خودم وامگذار. دوست دارم پدرم خوشحال باشد و افتخار کند که من راه خدا را حسین وار ادامه دادم. از شما می خواهم وقتی شهید شدم، هیچ گونه ناراحتی نداشته باشید و نگران نباشید و مثل تمام خانواده های شهدا صبور باشید. به برادرم نیز توصیه می کنم راهم را ادامه دهد و به جامعه خدمت کند. می دانم که پدرم -در این مدت طولانی- با سختی هایی روبرو شده است؛ اما چه کنم که به عشق دیدار یار، شتاب دارم! مادرم! تو هم با دادن جوانت در راه خدا، سهمی در این انقلاب داری؛ زیرا این انقلاب، هم چون واقعه ی کربلا است و باید شما در میان مردم الگو باشید، تا کسانی که دارای جوان بزرگسال می باشند، عبرت بگیرند و جوانان شان را برای خدا به جبهه بفرستند، تا هر چه زودتر به فرموده ی امام عزیزمان، مسأله ی جنگ حل شود. از خدا می خواهم امام زمانم را ببینم و بعد شهید شوم. (۱۷۴۴۶۱۱) ابوالقاسم مهدی فر