شهید، علی اوسط مهدی: با نوشتن این وصیت نامه، با دشمن کافر و مزدور اتمام حجت می کنم و با آغوش باز به استقبال شهادت می روم.؛ ما می رویم برای جهاد در راه اسلام، تا با کُفار بجنگیم. پدر و مادرم، برادران و خواهرانم! اگر گمان کردید دوری از شما و دیگر دوستان و آشنایان، مرا از وظیفه ای که بر عهده دارم غافل کرده، نهایت بی مهری است؛ زیرا فرزندی که سال های متوالی زیر سایه ی تربیت چنین پدر و مادری رشد کرده و بزرگ شده است، هیچ گاه آن چهره ی نورانی و سخنان مهرانگیز را -که سعادت دو جهان را به او ارزانی داشته است- از یاد نخواهد برد. من فرزند پدر و مادری هستم، که اولین امام شان علی(ع) و آخرین آن ها امام زمان(عج) است. پدر، مادر، برادر و خواهرانم! من نماینده ی شما در این سنگرها هستم، که سنگر اسلام و قرآن است. پدر عزیزم! هدف من، فقط جنگیدن برای اسلام و آزادی انسان هاست. پدر جان، مادرم، همسرم و دختر عزیزم! اگر -ان شاء الله- شهید شدم، برایم گریه نکنید؛ چون این یک سعادت است و امیدوارم که این سعادت نصیب همه بشود. خداوند همه ی مسلمین و مستضعفین جهان را پیروز و موفق بدارد. به امید جهانی شدن انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی؛-ان شاء الله. درود بر روحانیت مبارز، این سربازان واقعی اسلام؛ پدر، مادر و برادران عزیزم! اگر باری بر دوش شما بودم، مرا ببخشید و مبادا فکر کنید که پناه بُردن به شهادت، فرار از زندگی است؛ بلکه فرصتی است که به دست آمده است و من خود را در صدر اسلام می بینم و فرصت دستیابی به فوز عظیم شهادت را -که عین سعادت است- غنیمت می شمارم. پدر جان! برای من هیچ گونه خرج نکنید؛ چون من در این دنیا، مال دنیا ندارم. (۱۷۴۱۹۶۸) علی اوسط مهدی