شهید، علی اکبر تاریوردی لو: سلام بر پدر و مادر مهربانم؛ از اینکه زحمات فراوان برای من متحمل شده اید و شما را جا می گذارم، ببخشید. آیا شما افتخار نمی کنید از اینکه توانسته اید در مهمترین بُرهه از زمان و آن هم در زمانی که اسلام عزیز در حملات گوناگون گرگهای شرق و غرب قرار گرفته است، چنین فرزندی را تربیت نموده و فدای اسلام کرده اید؟ ناراحت نشوید که من شهید شده ام؛ چون که ما از خداییم و عاقبت به سوی خدا می رویم؛ پس چه بهتر خدا ما را در راه خود دعوت کرده است. پدر و مادرم! خوشحال باشید که امانت خدا را به نحو احسن به صاحب اصلی اش که خداست برگرداندید. سلام بر برادران و خواهرانم! از اینکه با شما تا ابد خداحافظی می کنم، مرا ببخشید؛ چون هر وقت خداوند کسی را دعوت کند، دیگر برادر به فکرش نمی افتد. اسلحه ی مرا بردارید و با تمام توان، حق مستضعفین را از مستکبرین جهان بگیرید و به دشمنان اسلام بگویید دُرست است که برادرمان و برادرانمان شهید شده؛ ولی برادران دیگری را برای اسلام و ادامه ی راه خونبار شهیدان تربیت و پرورش داده ایم و خواهیم داد. همسرم! شما نیز زینب گونه زندگی کن و به فرزندانمان حدیث این روزگار را نقل کن و از آنها زینب ها و حسین های آینده را بساز که خدا اجر تو را نیکو بدهد. ...و تو ای مادرم! خیلی سبب رنج تو در این چند روزه ی عُمر بوده ام و سختی های تو تا آخرین لحظه ی عُمرم در خاطرم هست و روز قیامت شهادت رنج کشیدن تو را می دهم و با شهادت آن روز مرا حلال کن و از ته قلب این را به خدا بگو و خوشحال باش که پسرت شهید شد. ...و شما ای دوستانم! در انجام امور شرعی کوشا باشید و گوش به دستورات و فرمان امام عزیز، خمینی بت شکن باشید و به حرف های شیطانک های داخلی -که هدفشان جز خوردن و خوابیدن نیست- گوش ندهید و همیشه طرفدار روحانیت متعهد و مبارز باشید که اینان اَطبّای معنوی جامعه هستند.۱ (۱۱۶۱۱۱۳) علی اکبر تاریوردی لو