شهید، محمدباقر کشاورز: بارالها! اینک که به سوی تو پَر می گشایم، این جان و نَفس کوچک را -که خود آن را به من عطا فرمودی- در راه خودت قبول بگردان. ایزدا! تشکر می کنم از الطاف بی پایانت که مرا هدایت فرمودی و در «سبیل»ات عاشقانه برای کُشته شدن و یاری دین محمدی(ص) آماده ام ساختی. خالقا! اگر درخت تنومند اسلام با ریخته شدن خون ما حقیران آبیاری می شود و رشد آن تا پایان عمر ابرقدرت های شرق و غرب ادامه می یابد، این بنده ی گناهکارت را دریاب و با شهدای اسلام محشور گردان. بارالها! اینک که می خواهم قدم به سوی تو بردارم، مرا از لغزش ها محفوظ فرما. امیدوارم با صبور بودن تان مشت محکمی بر دهان ابرقدرت ها بزنید که همگی مثل حیوان وحشی بر اسلام و مسلمین مظلوم حمله ور هستند. همه ی آن ها علیه اسلام بسیج شدند و می خواهند این نور را -که در درون و برون مرزها تجلی یافته است- خاموش کنند. بارالها! این دشمنان دیو صفت را -که همگی علیه دین تو و راه تو بسیج شدند- نابود بگردان. خالقا! قلم عفو بر گناهان و معصیت هایی که در پرونده ی سیاه ما وجود دارد، بکش. ایزدا! به محض ریخته شدن قطره خون ناچیزم -که خود آن را عطا فرمودی- گناهانم را پاک فرما.۱ (۱۶۲۸۵۱۰)