در حال دریافت تصویر  ...
نام شاهپور عبدی
نام پدر صفت
نام مادر مولود
محل شهادت ام الرصاص

بیوگرافی
عبدی، شاهپور: یکم فروردین ۱۳۴۵، در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش صفت، راننده تاکسی بود و مادرش مولود نام داشت. دانش‌آموز چهارم متوسطه بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. چهارم دی ۱۳۶۵، در ام‌الرصاص عراق به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۶ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

محل تولد قزوین تاریخ تولد ۱۳۴۵/۰۱/۰۱
محل شهادت ام الرصاص تاریخ شهادت ۱۳۶۵/۱۰/۰۴
استان محل شهادت بصره شهر محل شهادت -
وضعیت تاهل مجرد درجه نظامی
تحصیلات چهارم متوسطه رشته -
عملیات سال تفحص 1376
محل کار بنیاد تحت پوشش
مزار شهید قزوین - قزوین


در صورت داشتن تصاویر یا اطلاعات بیشتری از شهید می توانید آنها را در اختیار ما قرار دهید تا در سایت قرار گیرد

   
عنوان         فایل   
متن
تصاویر
اسناد
وصایا
شهید، شاهپور (محمد) عبدی: از خدا می خواهم این الفاظ را -که از زبان منولی در اصل از دلم برمی خیزد- به درگاهش قبول کند. خدایا! از تو می خواهم مرا تا نیامرزیده ای از این دنیا مَبری و تا اسم مرا جزو اسامی یاران ابا عبدالله(ع) و بندگان مخلص خودش به شمار نیاورده ای به آن عالَم نَبری. از خدا قلب خاشع، توفیق ذکر و عبادت، صبر در برابر مشکلات و سختی هایی که خودسر راهم -برای امتحانم برابر نَفسَم- می گذارد، طلب می کنم. از خدا می خواهم مرا در آن عالَم از شفاعت ابا عبدالله(ع) و فاطمه زهرا(س) و شهدای عزیزمان محروم نکند و مرا با شهدا و شهدای ما را با شهدای کربلا محشور گرداند. از خدا طلب مغفرت برای پدر و مادر خودم می کنم که واقعاً در راه پرورش من زحمت کشیدند و خدا را شُکر می کنم که چنین پدر و مادری به من عنایت کرد تا به من اجازه دادند در راه حق جهاد کنم. از ابا عبدالله(ع) و از پروردگارم طلب مغفرت برای برادر، خواهر و دیگر فامیل، دوستان و آشنایان می نم و امیدوارم همگی آن ها و خصوصاً پدر و مادرم اگر بدی و تندخویی از من دیده اند یا حقشان را پایمال کرده ام، مرا عفو کنند و ببخشند. ای امت شهیدپرور و ای خانواده ی شهدا! این را بدانید که اولاً اگر فرزندان تان شهید می شوند، مپندارید که مُرده اند؛ نه، هرگز! آنان تا اَبد زنده اند و نظاره گر اَعمال ما که روی زمین روزی می خوریم، هستند و هرگاه یک شهید می رود، بار رسالت او بر دوش ما می آید و با رفتن هر شهید، مسؤولیت ما برابر خانواده ی شهدا و خون شهدا بیشتر می شود. بیایید دست به دست هم با رهنمودهای امام عزیزمان دنباله رو راه خون بار و نوربخش شهدا باشیم و با قبول این مسؤولیت، همگی در راه پرورش کودکان شهدا شریک باشیم تا این کودکان همراه پدرانِ خود را بروند تا به این ترتیب برای اسلام، انقلاب و تداوم راه شهدا مفید باشیم. بیاییم همگی در راه صدور انقلاب کوشا باشیم. همانا انقلاب ما با صادر شدن زنده می ماند و اگر در راه صدور انقلاب دشمنان انقلاب و اسلام قدعَلَم کردند، آنان را خُُرد کنیم و نگذاریم نَفَس بکشند؛ حتی اگر این کار به قیمت جان مان تمام شود! چرا که لااقل می دانیم به امر الله لبیک گفته ایم و با عمل به این امر، دیگر در آن دنیا برابر خدا سرافکنده نیستیم. اما صحبتی هم با آنان که از راه خدا منحرف شدند و تابع امر نَفسو شیطان هستند دارم: بیایید یک مقدار فکر کنید که از کجا آمده اید و به کجا خواهید رفت؟ چرا این قدر دنبال مال و منال دنیا می روید؟ چرا توشه ای -با انجام کارهای نیک و خیر- برای آن دنیا برنمی دارید، تا در آن دنیا رستگار شوید؟ بیایید راه شهدا را انتخاب کنید که صراط مستقیم است. از این گمراهی برگردید و توبه کنید که خداوند توبه کنندگان را دوست دارد و در آن دنیا از اَعمال بد توبه کنندگان چشم پوشی می کند. از شما خانواده ی عزیز، فامیل، آشنایان و خصوصاً از رُفقایم می خواهم امام را تنها نگذارید؛ نگذارید با دو دستگی راه امام و یاران امام و خون شهدا پایمال شود؛ نگذارید حقی پایمال شود! ...و اما شهادت این کلمه، واژه و این مقام زیبا، که هرگز –حقیقتاً- لیاقت چنین مقامی و اسمی را برای خود ندارم و اگر هم روزی به این مقام برسم، قطعاً از طرف من نبوده است؛ بلکه از کَرَم و الطاف خداوند متعال است که نصیب حالِ این بنده ی حقیر گردیده است و در آن موقع هم جای بسیار شُکرگزاری است که آن هم از عهده ی این بنده ی حقیر خارج است. من هیچ موقع نتوانستم حتی قطره ای از دریای نعمات خداوند را شُکر کنم، این که مقام شهادت است. (۱۵۰۸۲۱۵) شاهپور (محمد) عبدی ۲۳/۶/۶۴


کلام شهید شاهپور عبدی
Loading the player ...