بسم الله الرحمن الرحیم.«نصر من الله و فتح قریب». این وصیت‌نامه‌ی این‌جانب «عزیزالله رودباری» است. پس از ستایش خداوند متعال، [اقرار می‌کنم که]: خداوند یکی است و شریک ندارد و حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)، رسول برگزیده‌ی خداست [و] حضرت علی (علیه السلام)، امام اول شیعیان [است] و یازده فرزندش بر حق‌اند و آخر[ین] امام ما، حضرت مهدی (سلام الله علیه و آله) می‌باشد. وصی من «حبیب‌الله» [است]. بعد از این، سه دانگ خانه در اختیار «رقیه» می‌باشد، تا هر چه‌قدر زنده است. پس از رقیه، این خانه مال «حسین» و «شعبان رودباری» می‌باشد؛ [پس] تا هر چه‌قدر رقیه زنده است، اختیار با خود رقیه می‌باشد. به هر دختر، ۱۵ هزار تومان دادم؛ به «مولود»، ۲۰ هزار تومان بدهید. «طیبه» بخش ۱۰ است [و] «ربابه» [هم] بخش ۱۰ است. «سکینه» ۱۵ هزار تومان گرفته است. «صدیقه» [هم] ۱۵ هزار تومان گرفته است. [یک] هزار تومان [هم] به «حاج غلامرضا» بدهید. «افسوس که روح در بدن نیست مرا / یک بلبل مست در چمن نیست مرا / یاران [و] برادران! مرا یاد کنید / رفتم به سفر، که آمدن نیست مرا». ۲۹/۱۰/۱۳۶۱. عزیزالله رودباری