شهید، محمدرضا انصارى: این اولین و بزرگترین آرزوى من بوده که در راه خدا شهید شوم؛ امیدوارم مرا بپذیرد. پدر و مادر جان! از این که بى‏خبر به جبهه رفتم، خیلى معذرت مى‏ خواهم؛ چون حرف امام را گوش کردم که فرمودند برای جبهه رفتن، اجازه پدر و مادر شرط نیست و من چون دانستم با رفتنم به جبهه ناراحت مى ‏شوید، بى‏ خبر این کار را انجام دادم، که البته این هدف و آرزوى من بود و خوشحالم که به هدفم رسیدم. پدر و مادر جان! از این که دوست داشتید من طلبه شوم و من به جاى درس، جبهه را ترجیح دادم، مرا ببخشید. پدر و مادر خوبم! با هم مهربان باشید و خدا را شکر کنید که فرزندى در راهش داده ‏اید و چنان چه شهید شدم، برایم گریه نکنید؛ چون برای کسى که در راه خدا قدم بر مى‏ دارد، گریه معنا ندارد. اگر ناراحت باشید، خدایتان را ناراحت کرده ‏اید؛ آیا کسى که شما را آفریده و فرزندانى به شما عطا فرموده، نمى‏ خواهید یکى از آنها را در راهش بدهید؟ شما اگر براى منِ ناچیز ناراحت شوید، پس خانواده ‏هایى که چندین فرزند در راه خدا هدیه کرده ‏اند، چه کار باید بکنند؟ برادران عزیز! امیدوارم از زحماتى که به شما داده ‏ام، مرا ببخشید؛ در مرگم ناراحت نباشید؛ کارهایتان را براى خدا بکنید؛ هیچگاه کم کارى نکنید؛ بیشتر کوشش کنید؛ نماز را به وقت بجاى آورده و روزه بگیرید؛ بچه ‏هایتان را خوب تربیت کرده، به جبهه ‏ها کمک کنید؛ از دعا کردن به جان امام دریغ نکنید؛ پدر و مادر، حق زیادى به گردن شما دارند، به آنان احترام گذاشته و هیچوقت به فکر مادیات نباشید و هر چه مى‏ توانید رابطه ی خود را با خدا محکم کنید. خواهران مهربان! شما هم براى من ناراحت نباشید و شُکر کنید که برادرتان در راه خدا کشته شده است. سعى کنید بچه‏ هایتان را انقلابى و اسلامى پرورش داده و به آنان نماز و روزه و مسایل اسلامى یاد دهید. به جان امام دعا کنید و در زندگى خود ساده باشید. چند جمله با طلاب مدرسه شیخ ‏الاسلام: اى برادران عزیزم و اى کسانى که امید و آینده ی کشور به دست شماست! سعى کنید بیشتر به معنویات بیندیشید و زیاد به مادیات فکر نکنید. حرف هاى مدرسین محترم را -از جمله آقاى لشکرى و آقاى باریکبین- گوش کنید و به آنها عمل نمایید؛ قدر آقاى محمدى را بدانید که خیلى براى شما زحمت مى ‏کشد؛ درسهایتان را خوب بخوانید؛ نماز شب را فراموش نکنید؛ چنانچه در خود کمبود مالى مى‏ بینید، ناراحت نباشید؛ مبادا به خاطر مادیات درس را رها کنید؛ اگر چند سال به خود زحمت دهید، موفق مى‏ شوید.۱ (۱۰۸۳۶۹۱) محمدرضا انصارى ۴/۱۰/۱۳۶۲

براستی جبهه، دانشگاه اخلاق است و یک دانشگاه الهی، انسان وقتی که با دانش آموزان این دانشگاه مواجه می شود به یاد بزرگی خداوند می افتد. جبهه های ایران همچون کربلاست، وقتی انسان به جبهه می رود با جوانهایی چون علی اکبر روبرو می شود، با جوانهایی که همه چیز خود را به خدا بخشیده اند و فقط خدا را در نظر دارند. برادر! من برای این به شما این سخنان را گفتم که وضعیت جبهه را برایت تعریف کرده باشم، پس گوش فرا ندهید به اینکه بعضی می گویند این جوانها از دست کار و چیز های دیگر فرار کرده و به جبهه می روند و یا مطالبی که در شان یک رزمنده نیست. به خدا این جوانان برای هیچ چیز جز آموختن درس اخلاق به جبهه نیامده اند، لذا این حرفها را می زنند تا نگذارند جوانان ما به این دانشگاه بروند. شهید محمد رضا انصاری / ۱۲/۱۰/۱۳۶۲